Marta Keen (VS, 1953)
In de rustige mistige ochtend
Als de maan naar bed is gegaan
Als de mussen hun zang stoppen
En de lucht helder en rood is.
Wanneer de zomer op is gehouden te glanzen
Wanneer de maïs over zijn hoogtepunt heen is
Wanneer het avontuur zijn betekenis heeft verloren
Zal ik gebonden worden aan huis en tijd.
Bind me niet vast aan de weide
Keten me niet aan de ploeg
Laat me vrij om mijn roeping te vinden
En ik zal op een of andere manier bij je terugkomen.
Als je merkt dat je mij mist
Als je hoopt dat ik terugkom:
Ik zal spoedig naar je gedachten luisteren
Dan zal de wind me aanzetten tot haast
Zodat mijn reis zijn einde nadert
En ik het pad opnieuw zal volgen
Als ik weer aan huis gebonden ben.
Bind me niet vast aan de weide
Keten me niet aan de ploeg
Laat me vrij om mijn roeping te vinden
En ik zal op een of andere manier bij je terugkomen
In de rustige mistige ochtend
Als de maan naar bed is gegaan,
Als de mussen hun zang zijn gestopt, Zal ik weer op weg zijn naar huis.
Wij wandelen, wij wandelen. Etc.
Wij wandelen in het licht van God.
Verheugt u allen, zingt met luide stem.
Hoort hoe de heldere klank van de tonen
in het vrolijke gezang en
in de lieflijke melodie
ons allen verenigt in harmonie.
Onze stemmen zullen deze boodschap brengen in elk oor,
In volle vreugde zullen we zingen, verenigd in een groot koor.
Sir John Rutter Engeland, 1945
Toelichting: Dit liedje is geschreven naar aanleiding van de aardbeving en de daaropvolgende tsunami in Tohoku in Japan in maart 2011.
Rutter heeft de tekst en de muziek gemaakt.
Een herinnerde bloem kan nooit verwelken;
Altijd bloeiend zo helder als de dag
Zijn geur blijft hangen als zachtjes spelende muziek
Een zachte stem die zegt: "Ik zal nooit vervagen."
Ik hoor de echo's van vele stemmen;
Soms zijn ze ver weg, soms zo duidelijk;
Door alle geluiden van het leven heen lijken ze te fluisteren
'Zul jij je herinneren, zul je je herinneren, zul jij je herinneren?'
De vogels vliegen huiswaarts over mijn vallei
Naar de bergen, helemaal wit van de sneeuw;
De vogels zijn nu weg, de sneeuw op de bergen is gesmolten
Maar nog steeds zie ik hun schoonheid, deze taferelen van lang geleden.
De vogels vliegen nog steeds in andere valleien;
De sneeuw op de bergen is veranderd in beken;
Alle dingen moeten voorbijgaan, maar herinneringen zijn blijvend:
we zullen het ons herinneren, we zullen het ons herinneren, we zullen het ons herinneren.
Kom en haast je ten dans!
Vrolijke ogen zullen spoedig stralen,
o, mijn hart springt al op!
Kom en dans een vrolijke maat,
drink met volle teugen van het helder bruine bier, mijn schat, hoor!
wat een vrolijke geluiden!
M'n liefste, kom, laten we ons haasten.
Er is geen tijd te verspillen!
Met heel mijn hart hou ik van je!
Dansen tot we erbij neervallen.
Draaien, zwieren, alsmaar door, met mijn arm houd ik je vast!
Langs het pad glinsteren de lichten,
vriendelijke gezichten, gloeiend van vreugde,
verwelkomen ons met gezang.
Dansen verkwikt het hart,
dansen maakt de wereld en het leven veel helderder,
zolang we maar dansen!
Dit is een set van zes koorliederen die Elgar schreef onder de gezamenlijke titel Scenes from the Bavarian Highlands, als herinnering aan een vakantie die de Elgars hadden genoten in Opper-Beieren. Zijn vrouw Caroline Alice maakte de tekst.
Nu horen we de zoete stem van de lente.
Die blij over de wereld zingt;
En heel de wereld vraagt zich te verheugen.
Op het veld is alles vrolijk.
Bloemen groeien tussen het gras.
Blauwe, rode, witte bloesems komen op.
Als ik mijn trouwe meisje zoek,
Zingt de kleine leeuwerik daarboven.
Prijs haar terecht.
Als ik klim en bij haar deur kom,
Ach! Ik zie daar een rivaal,
Dus wat mij betreft: vaarwel, voorgoed.
Ik ben je altijd trouw gebleven.
Schat, ik heb je nooit gekweld.
Trouweloos, oh trouweloos ben je voor mij.
Nu te midden van het groene bos,
Ver van de wrede ogen die mij bespotten
Zal ik onbemind en ongezien dwalen.
Mijn ziel zag de levensboom,
Vol met fruit en altijd groen
De bomen in de natuur kunnen zonder fruit zijn
De levensboom die mijn ziel zag,
Hing vol met fruit en was altijd groen.
De bomen in de natuur zijn zonder fruit,
Vergeleken met de appelboom van Christus.
Deze schoonheid overtreft alles;
Door het geloof weet ik het, maar ik kan het niet verklaren
de glorie die ik zie in de appelboom van Jezus Christus.
Ik zocht lang naar geluk
En ik heb plezier graag gekocht
Ik miste alles, maar nu weet ik het
Ik vind het in de appelboom van Christus.
Ik ben moe van het vroegere zwoegen
Ik ga hier zitten en rust een tijdje uit
In de schaduw zal ik zijn bij Jezus Christus, de appelboom.
Dit fruit laat mijn ziel bloeien
Het houdt mijn tanende geloof levendig.
Dat maakt dat mijn ziel zich haast om bij Jezus Christus te zijn, de appelboom.
Felix Mendelssohn, Duitsland 1809-1847
Geef ons vrede, in genade, Here God, in onze tijd.
Er is immers niemand anders
Die voor ons zou kunnen strijden,
Dan u, Onze God, alleen!
Slaapliedje voor een baby-dolfijn
O, stil maar, mijn jong, de nacht ligt achter ons,
zwart is het water dat zo groen flonkerde.
De maan boven de golven ziet ons rusten in de holte van het ruisende water.
Waar de ene golf de andere ontmoet, worden ze tot een zacht bed voor je.
O, kleine zwemmer, je bent moe, krul je maar lekker op.
De storm zal je niet wakker maken, de haai zal je niet komen halen.
Slaap maar in de armen van de traag deinende zee.
Slaap maar in de armen van de traag deinende zee.
Componist Olav Gjeilo
Oorspronkelijke taal: Noors
Dit lied is qua tekst en melodie verwant aan het ons bekende lied: “er is een roos ontsprongen.”
Het is oorspronkelijk een Duits lied, ontstaan ca 1599.
Aanvankelijk was het een lied gewijd aan de maagd Maria, later werd het vooral een kerstlied.
Een vlekkeloze roos groeit,
Ontsprongen aan een tere wortel,
Door oude zieners voorspeld,
Het door Jesaja beloofde fruit;
Haar schoonste knop ontluikt
Midden in de koude, koude winter
En in de duistere middernacht.
De roos waarvan ik zing,
Waarover Jesaja sprak,
Ontspringt aan zijn zoete wortel in Maria,
Door Gods grootse liefde en macht.
Het gezegende Kindeke baarde zij ons In de
koude, koude winter en de duistere middernacht.
Een vlekkeloze roos groeit, in een koude, koude winter.
Nu slaapt het rode bloemblad. Amen
Nicolai Kedrov ( Rusland, 1871- 1940)
Ieder zal dit lied waarschijnlijk kennen als het “Onze Vader”. Ik in elk geval ook; daarom miste ik nog de regels:
“Want van u is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid, tot in eeuwigheid.”
Ik vond dat in de orthodox Russische kerk het gebed idd ophoudt na de regel “maar verlos ons van het kwade”.
Onze Vader die in de hemelen zijt,
Uw naam worde geheiligd,
Uw koninkrijk kome
Uw wil geschiede, op de aarde als ook in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood,
En vergeef ons onze schuld,
Zoals ook wij onze schuldenaren vergeven,
En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van het kwade".
L. Cherubini (Italië. 1760 - 1840
Dit is een motet, een meerstemmig koorstuk, aanvankelijk voor de eredienst.
De tekst kan niet simpeler:
Kom, Jezus, mijn liefde
Amerikaans volksliedje, ca 1825, arrangement Joost Termont
Dit Amerikaans volksliedje veranderde in de loop van de tijd van betekenis. Oude versies spreken van een reizende handelaar, die de hand van de dochter (Shenandoah) van een Indiaans opperhoofd verlangt. Deze indianenstam woont aan de Missouri.
Latere vertalingen spreken van een verhaal van de Shenandoah en het verlangen naar de rivier Missouri.
Ik vind, gezien de tekst, de eerste verklaring het meest logisch.
Oh, Shenandoah,
Ik verlang er naar jou te zien
En om je voort golvende rivier te horen,
O Shenando’, ik verlang ernaar je te zien,
Op weg, we gaan op weg, Over de brede Missouri.
Ik verlang ernaar je glimlachende vallei te zien,
En je voor golvende rivier te horen,
Ik verlang ernaar je glimlachende vallei te zien,
Op weg, we gaan op weg, Over de brede Missouri.
Het is zeven lange jaren geleden dat ik je voor het laatst zag,
En je voort golvende rivier hoorde,
Zeven lange jaren sinds ik je voor het laatst zag
Op weg, we gaan op weg, over de brede Missouri.
Vaarwel, mijn liefste, ik moet je verlaten
Weg van de voort golvende rivier
O Shenando, ik zal je niet bedriegen
Op weg, we gaan op weg, Over de brede Missouri.
Dit liedje/de tekst komt uit “As You Like it”, een komedie/opera uit 1599.
Waai, waai, gij winterwind,
U bent niet zo onbemind,
Als de ondankbare mens;
Uw tand is niet zo scherp,
Omdat die niet gezien wordt,
Ook al is uw adem ruw.
Hé, ho, zing hé ho, onder de groene hulst:
Meestal is vriendschap fake
En liefde vaak dwaasheid
Dus hé ho, de hulst!
Dit leven is het vrolijkst.
Vries, vries, bijtende lucht,
Uw beet brengt minder zuchten
Dan een vergeten weldaad.
Hoewel u het ijs doet kraken
raakt uw steek niet zo scherp
Als het vergeten van een kameraad.
Zing hé ho onder het groen
Meestal is vriendschap fake
En liefde vaak dwaasheid
Dus hé ho, naar de hulst.
Dit leven is het vrolijkst.
Franz Schubert, Oostenrijk (1797 - 1828)
Tekst: Johann Baptist Mayrhofer
De maan en de sterren dansen
in een vluchtige, spookachtige formatie:
wil iemand dat aardse zorgen
hen voor altijd aan banden leggen?
In de maanstralen kun je
nu afdrijven, mijn bootje;
en bevrijd van alle beperkingen
word je in slaap gesust in de schoot van de zee
Vanaf de klokkentoren van de San Marco klonk
het middernachtsignaal:
iedereen slaapt vredig
en alleen de schipper is wakker.
Liefdevolle moeder van de Goddelijke schepper,
die recht spreekt over de zondaars,
gij meest genadevolle moeder.
Maak ons in uw goedheid, vragen wij,
Sterk voor de strijd.
Dit liedje komt uit de komedie/opera: “Two gentleman of Verona”, ca 1590.
Wie is Sylvia? Waar komt zij vandaan?
Dat al onze zwanen haar lof prijzen?
Heilig, eerlijk, en wijs is ze
De hemel verleende haar deze gratie,
Zodat ze bewonderd wordt.
Is ze aardig en is ze eerlijk?
Want schoonheid gaat samen met aardigheid.
De liefde opent haar ogen
En geneest van blindheid.
En door deze hulp blijft de liefde in haar wonen.
Dus Silvia zingen wij toe,
Silvia is uitmuntend
Ze overtreft elk sterfelijk wezen
Dat maar op de aarde rondzwerft.
Laten we haar hulde brengen.
Dit liedje komt uit "The merry wifes of Windsor", ca 1600
Boe tegen zondige fantasie!
Boe tegen lust en luxe!
Lust is niets anders dan een bloedig vuur,
ontstoken met onkuise begeerte,
gevoed in het hart, waarvan de vlammen uitslaan
zoals gedachten ze opblazen, steeds hoger en hoger.
Knijp hem (= de lust), feeën, wederzijds;
Knijp hem om zijn schurkenstreken;
Knijp hem, en verbrand hem, en draai hem rond
tot kaarsen, sterrenlicht en maneschijn verdwenen zijn.
Dit liedje komt uit “Twelth night“ (driekoningenavond), ca 1600
Met hey, ho,
Toen ik een klein, klein jongetje was
Met hey, ho, de wind en de regen
Was een dwaas ding slechts een speeltje.
De regen, het regent elke dag.
Maar toen ik tot volwassenheid kwam
Met hey, ho, de wind en de regen
Sloten mensen hun poorten voor dieven en schurken
De regen, het regent elke dag.
Maar toen ik, helaas, ging trouwen
Met hey, ho, de wind en de regen
Kon ik door te snoeven niet gedijen
De regen, het regent elke dag.
Maar toen ik in mijn bed kroop
Met hey, ho, de wind en de regen
Had ik een dronken hoofd en waren er omgegooide bekers
Voor de regen, het regent elke dag.
Een hele tijd geleden begon de wereld
Met hey, ho, de wind en de regen
Maar dat is allemaal één, ons spel is gedaan
En we zullen ernaar streven om je elke dag te plezieren.
Bortniejanskie. Iezje Cheroewiemy
lé-zje, ié-zje che-roe-wiémy,
táj-no táj-no o-bra-zoé joe-tsje.
le zjie-wo-two-rjá-sjisjej Tró-ie-tse,
trie-sfja-toé-joe pjesn prie-pje vá-joe-sjtsje.
Fsjá-ko-je ny-nje zjie-tjéj-sko-je
Ot-lo-zjiém po-pje-tsjé-nie-je.
Vertaling:
Wij die op mystieke wijze
de cherubijnen verzinnebeelden
en de leven-schenkende drievuldigheid de hymne
van het driewerf heilig toezingen.
Laat ons alle aardse zorgen terzijde stellen
om de koning van het heelal te ontvangen,
onzichtbaar omringd door zijn lijfwacht
van engelenscharen.
Nederlandse tekst. / Marije van Berkel.
Weet alle zorgen.
Weet alle, weet alle zorgen geborgen bij de Heer.
Liefde vol kijkt Hij op je neer.
Hij weet van de pijn, van je angst en smart.
Hij omarmt je, Hij Verwarmt je, open je hart.
Weet alle zorgen geborgen bij de Heer.
Hij omarmt je, Hij verwarmt je telkens weer.
Uitspraak eerste deel: https://audiomack.com/ozonkoorlid/song/683361aca0060
Uitspraak laatste deel: https://audiomack.com/ozonkoorlid/song/uitspraak-laatste-deel-ige-herouvimy
Edward Elgar (Engeland, 1857 - 1934)
From the Bavarian highlands
O gelukkige ogen,
want jullie zien vandaag mijn lief,
mijn dame voorbijkomen;
Wat ik niet zeggen kan, kunnen jullie zeggen
En stoutmoedig om antwoord vragen.
O gelukkige ogen.
O gelukkige bloemen die haar jurk aanraken,
Die haar jurk aanraken en haar glimlach ontvangen,
o fluister haar voortdurend enkele nutteloze woorden van liefde toe.
O gelukkige bloemen.
O gelukkige windvlagen die langs haar wangen strijken,
haar lichtjes kussen en wegdrijven,
zo zorgeloos alsof het een spel is.
Waarom hebben jullie al het geluk waar ik naar verlang?
O gelukkige ogen die mijn lief zien
Helaas, helaas, ik kan mijn geliefde dame niet groeten met een woord of een aanraking.
Gelukkiger ogen, zeg alles namens mij. 2x
Kom, Heilige Geest
Vul de harten van uw gelovigen
Ontsteek in hen het vuur van de liefde
Die door de veelheid van talen
Volken verbindt en verenigt in het geloof
Lee Dengler (VS, 1949)
Geef ons vrede etc.
En vrede op aarde voor de mensen van goede wil.